Satellietbeelden tonen Chinese raketbasis-uitbreiding in Tibet

Satellietbeeld toont nieuwe raketbasis van het Chinese Volksbevrijdingsleger nabij Golmud (Foto: The Diplomat)

Satellietbeelden van nieuwe installaties nabij Golmud in de provincie Qinghai tonen een groeiende militaire aanwezigheid van China’s Rocket Force (PLARF) in het Tibetaanse plateau. De faciliteiten omvatten meerdere lanceerplatforms, grote hangars voor transporter-erector-launchers (TELs) en diverse ondersteunende structuren, wat wijst op de vorming van een nieuwe raketbrigade onder PLARF Base 64.

Constructie en capaciteit

De bouw van de basis begon rond 2020 en is versneld sinds 2022, waarbij satellietbeelden een groeiend netwerk van lanceer- en ondersteunende gebouwen laten zien. Militaire analisten schatten dat de installatie bij Golmud uiteindelijk 24 tot 36 raketlanceerders zou kunnen huisvesten, vergelijkbaar met andere grote PLARF-bases in China’s strategisch commando.

Het complex zou kunnen worden gekoppeld aan de 647ste Raketbrigade die al in Xining is gevestigd en waarvan bekend is dat deze DF-26 middellange-afstandsballistische raketten bedient. De DF-26 heeft een geschat bereik van maximaal 4.000 kilometer en kan zowel nucleaire als conventionele lading vervoeren.

Strategische ligging

De nieuwe faciliteiten bevinden zich nabij Golmud op het hooggelegen Qinghai-Tibet plateau, wat “snelle inzet van raketten door West-China en mogelijk ver daarbuiten” mogelijk maakt. De basis ligt slechts 900 kilometer van de Indiase grens, waardoor China raketeneenheden snel kan mobiliseren in geval van conflict.

Vanaf Qinghai kunnen DF-26 raketten belangrijke Indiase militaire knooppunten, Amerikaanse aanwezigheid in de Stille Oceaan en installaties in de Indische Oceaan bereiken. Het bereik van 4.000 kilometer betekent dat de PLARF vanaf deze locatie vliegbases en logistieke hubs door heel India en het noordelijke deel van de Indische Oceaan kan treffen.

Operationele gereedheid

Tijdens 2024 en 2025 vonden er veldtrainingen en scherpe oefeningen plaats, wat erop wijst dat de nieuwe eenheid de operationele gereedheid nadert. Defensiewaarnemers rapporteerden regelmatige grootschalige militaire oefeningen in de regio Golmud gedurende deze periode.

Het Pentagon projecteerde dat China tegen 2030 over 1.000 nucleaire kernkoppen zou kunnen beschikken. De dual-capable configuratie van de DF-26 “compliceert escalatiecontrole, met name tijdens crises langs de China-India grens of tijdens Taiwan-scenario’s.”

Bredere implicaties

De uitbreiding van de raketbasis in Tibet past in een breder patroon van Chinese militarisering van het Tibetaanse plateau. De strategische locatie op grote hoogte biedt China militaire voordelen voor zowel regionale afschrikking als projectie van macht in Zuid- en Centraal-Azië.

De ontwikkeling heeft bezorgdheid gewekt bij India en andere regionale actoren over de verschuivende militaire balans in de regio. Het vermogen van de DF-26 om te schakelen tussen nucleaire en conventionele kernkoppen compliceert India’s escalatieberekening in geval van een grensconflict.